Plastics hebben een aantal goede eigenschappen, ze worden daarom vaak als verpakkingsmiddel gebruikt. Ze worden echter via vervuilende petrochemische processen gemaakt en worden in de natuur maar langzaam afgebroken. Daarom wordt er nadrukkelijk gezocht naar betere alternatieven. Een van deze alternatieven is Polyhydroxybutyraat.
Chemisch gezien is polyhydroxybutyraat een polyester, waarin een aantal moleculen hydroxybutyraat zich als een keten aan elkaar verbinden tot een zogenaamd polymeer. Hierbij ontstaat bij elke nieuwe binding een molecule water (H2O) als restproduct bij deze condensatiereactie. Door dit polymeriseren ontstaat zo een heel lange keten van deze stof en krijgt daardoor een plastic structuur.
De stof is niet oplosbaar in water en is niet giftig. Het kan echter niet goed tegen een zuur of een basische omgeving. De treksterkte komt overeen met die van polypropyleen. In tegenstelling tot polypropyleen zinkt polyhydroxybutyraat in water. De stof smelt pas bij 175 °C, dus kan het ook aardig veel warmte verdragen.
Polyhydroxybutyraat wordt gemaakt door micro-organismen zetmeel of glucose (suiker) te geven. Het wordt door de micro-organismen gebruikt als een reservevoorraad energie voor moeilijke tijden.
Polyhydroxybutyraat is biologisch afbreekbaar en dus composteerbaar. Het kan dus als een goede vervanging dienen voor veel plastic producten.
Meer informatie:
Natural and Synthetic Biomedical Polymers, Mahadevappa Y. Kariduraganavar, Ravindra R. Kamble, 2014